145.Hikmet

Ey mü’min, gir yola murad isteyip,
Can denizinden geç Rahim Rahman için.
Günahına pişman ol sıdkın ile,
Tevbe eyle rahm edici Gufran için.

Tende canın mihmandır nice günler,
Kan ağla kaygu ile uzak geceler.
Nasıl olur halim deyip uzak yollar,
Belki kabul eyler sen gibi hayran için.

Lutf eylese, müşkül işler olur kolay,
Kadir İzim kulum dese kalmaz emel,
Nimet verir dünya içre türlü renkli,
Bina eyledi sekiz cennet konuklar için.

Zahid kullar takva eyleyip namaz kılar,
Nasib eylese orada varıp huriler kucaklar,
Aşık kullar Mansur gibi candan geçer,
Kurban olur darağacı üstünde canan için.

Haramdır aşıklara başkası Huda’dan,
Hatadır taleb eylese her iki cihan.
Muhabbetsiz taatların heves rüzgarı,
Mağrur olma dünya, ukba, rıdvan için.

Ya Rabbena, iyi bilirsin bütün sırları,
Çoktur burada suç ve isyan, etme izhar,
Kahreyleme ben asiye İzim Cebbar,
Bağışla o Furkan hürmeti için.

Kul Hoca Ahmed, laf vurarak dedin bunu,
Laf vurursun muhabbetden, ahdin hani?
Ne erenler bu dünyadan oldu fani,
Nefs elinde oldun hayvan misali için.

Yasal Uyarı:

© Tüm hakları saklıdır. Hoca Ahmed Yesevî’nin Divân-ı Hikmet eserini günümüz Türkçesi'ne uyarlayan Dr. Hayati Bice'nin izni ile yayınlanmıştır. Herhangi bir suretle alıntı yapmak isteyenlerin yazılı izin istemeleri rica olunur. İçerik ile ilgili konularda hayatibice@hotmail.com adresinden iletişim sağlayabilirsiniz.