108.Hikmet

Gelin toplanın zâkir kullar, zikr söyleyelim;
Zâkirleri Allah şüphesiz sever imiş.
Aşksızların imanı yok ey arkadaşlar;
Cehennem içinde dinmeden devamlı yanar imiş.

Muhabbetli âşıkları Allah sevdi;
Onun için dünya derdini boşadı
Candan geçip, yaşını saçıp âşık oldu;
Mahşer günü cemalini görür imiş.

Aşıkların gerçek dostuna canı kurban;
Şevki ile onu arayıp eyler feryad
Aşk sevdası başa düşse evi viran
Tutkun olup, onu arayıp yürür imiş.

Aşık olsan, gece gündüz dinmeden ağla;
Pir-i kamil hizmetine belini bağla;
Yanıp pişip derdi ile göğsünü dağla;
Dağda giden visalini görür imiş.

Hakk’ı seven âşıkları buldu murat;
Sahte âşık olup yürüme, sabaha ayıp
Kılıçtan keskin kıl köprünün adı Sırat;
Yalan dâva eyleyen geçemeyip kalır imiş.

Aşık olsan, yalan dâva eyleme sakın
Yalan dâva eyleyenlerden Allah bizâr
Kahhar Melik’im kahr eylese, adı Kahhar;
Kıyamet günü yüzü kara kalkar imiş.

Aşıkları gece ağlayıp seherde kalkar
Sır şarabını içen âşık sırrı örter;
Her kim söğse, belki tepse, elini öper
Öyle erenler feyiz-fetih alır imiş.

Muhabbetten haber alan canı bilmez;
Başı gitse, yâri olmadıkça canı bilmez;
Aşk kelâmı, zevk yemeği, ekmeği bilmez;
“Hű”-“Hű” diye zikrini söyleyip yürür imiş.

Aşıkların gözü yaşlı, bağrı yanık;
Çekinmesi yok, utanması yok, yürür çıplak
Halk gözünde topraktan değersiz, sırrı gizli
Canı ile zikrini söyleyip yürür imiş.

Doğru yürüyen âşıklardan Allah râzı;
Aşık işi kolay değil; eyleme heves
Yalancılar âşıkım der, Allah hakim
İmanını değersiz pula satar imiş.

Aşıklığın kolay işi, baş verme
Mansur gibi kendinden geçip can verme
“Műtű kabte en teműtű” toprak olma
Aşıkları ölmeden önce ölür imiş.

Sevda eylesen ahiretin sevdasını
Başa alma dünyanın kavgasını
Amel eyle cennet al masivasını
Cennet alan cemalini görür imiş.

Allah nuru kabrinin içini aydın eyleyince
Firdevs cenneti gülü açılıp gülşen eyleyince
Melekler karşısından kendini bırakınca
Bu alemin aydınlığından geçer imiş

Bütün ruhlar toplanıp gelince mübareğe
Meşgul olunca kutluluğa
Dua eyleyip döndükten sonra kalınca tek
Bütün ruhlar dönüp bir bir kaçar imiş

Yedi adım geldikten sonra Münker-Nekir
Heybet ile girip gelince eyleyip kahır
İki gözü ateş gibi yanıp acaip yanar
Nurunu görüp saygı eyleyip kaçar imiş

Kul Hoca Ahmed âşık olsan, candan geç
Ondan sonra şevk şarabını doyasıya iç
Günahını hafif eyleyip burada uç
Aşıkları cennet içinde uçar imiş.

Yasal Uyarı:

© Tüm hakları saklıdır. Hoca Ahmed Yesevî’nin Divân-ı Hikmet eserini günümüz Türkçesi'ne uyarlayan Dr. Hayati Bice'nin izni ile yayınlanmıştır. Herhangi bir suretle alıntı yapmak isteyenlerin yazılı izin istemeleri rica olunur. İçerik ile ilgili konularda hayatibice@hotmail.com adresinden iletişim sağlayabilirsiniz.